پس از فتح سارد، به مدت 5 سال کوروش به محکم کردن مرزهای شمالی خود پرداخت. از همان ابتدا آشکار بود مشکل شاهنشاه ایران، پادشاهان بزرگ و ثروتمند و شهرهای متمدن ومغرور رقیب نیستند. همچنانکه دیدیم ماد و لیدیا و ایونی به آسانی تسخیر شدند. بلکه مشکل، اقوام وحشی و بربر بودند. جنگ کوروش با این اقوام هیچ دستاوردی نداشت و او این را میدانست. آنها نه مردمانی بودند که کار و کشاورزی داشته و قادر به پرداخت مالیات باشند و نه فرهنگ و تمدنی داشتند که به سود امپراتوری باشد. تصرف ماد، پارسیان را دارای یک ارتش کلاسیک و منظم و دربار و دیوان کرد و تصرف لیدیا باعث شد تا در آینده پارسیان نیز بتوانند سکه ضرب کرده و تجارت را رونق بخشند. تسخیر ایونی نیز باعث تعاملات فرهنگی یونانیان آسیایی _ایونی ها_ با دیگران گشت و همین سبب یک رشد چشمگیر در همه شاخه های دانش و هنر و ادب گردید. ولی شکست دادن غارتگران قفقازی و وحشی های آسیای میانه چه دستاوردی میتوانست داشته باشد؟ اینجاست که با بعدی دیگر از روحیه بشر دوستانه کوروش مواجه میشویم. نخستین هدف کوروش از جنگ نفس گیر با اقوام بربر شمالی، حفظ امنیت شهروندان مرزنشین کشور بود. پیش از این، مردم به ویژه در شمال شرق، شبانه روز منتظر حمله اقوام گرسنه غارتگر بودند. شاهنشاه امنیت مردم را متعهد شده بود و این باعث میشد که شبانه روز در راه آن تلاش کند. هدف دیگر کوروش مصلحت خود اقوام وحشی و بیابانگرد بود. کوروش پس از شکست دادن آنها، تلاش میکرد تا به صلح و دوستی دست یافته و به آنها کمک کند تا متمدن شوند. در تاریخ داریم که یکی از اقوام وحشی دست به حمله به یکی از شهرهای ایران زد و کوروش به آسانی آنها را شکست داده و اسیرشان کرد. سپس به آنها گفت : چرا میجنگید؟ آیا نمیدانید که پیروزی از آن شما نخواهد بود؟ من شما را آزاد میکنم. بروید و یا دیگر نجنگید و یا اگر خواستید دوباره به ما حمله کنید، با خود سلاح و ابزارآلات جنگی بیاورید که اینگونه حقیر نگردید. آنها گفتند که ما چاره جز جنگ نداریم و برای زنده ماندن باید دیگران را غارت کنیم، چون کار دیگری را نمیشناسیم. کوروش درباره کشاورزی سخن گفت و آنها گفتند که زمینی که مناسب آن باشد را ندارند. پس کوروش به آنها قول داد که به آنها زمین بدهد و سپس آنها را آزاد کرد. پس شاهنشاه نامه ای به شاه ارمنستان نوشت و از اوخواست که به میزان بسنده به این قوم زمین بدهد و در عوض از آنها مالیات سالیانه بگیرد. شاه ارمنستان هم این خواسته را انجام داد. چراکه گرفتن مالیات بیشتر به سود او بود. کار دیگر کوروش برای متمدن کردن اقوام وحشی، ساختن شهر برای آنها بود. چراکه به شکل طبیعی چند سده زمان میبرد تا یک قوم از مرحله کوچ نشینی به روستانشینی و سپس شهرنشینی درآید. و اگر قوم متمدنی این کار را برای آنها انجام میداد، این جهش انجام میگرفت. از این رو بیننده بودیم که شاهنشاه به ساخت چندین شهر پرداخت. دست کم یک شهر به نام کوروش در کرانه رود آمودریا و شهر دیگری در قفقاز، به نام کورا کوروش_ یافت شده است. به اینها باید شهرساز یهای او در درون ایران را نیز افزود. در همین زمان چه بسا یک سد در قفقاز به دست کوروش بنابر درخواست مردم آن سامان برای امنیتشان در برابر اقوام وحشی قفقازی، ساخته میشود. سدی که بقایای آن امروزه در منطق های به نام تنگه داریال در قفقاز وجود دارد. در اسناد ارمنی از این سد به بهاگ گورایی یاده شده که معنی تنگه کوروش میدهد. در نزدیکی این سد، رودی است که به آن سائرِس _سیروس_ می گویند که باز ردپایی از کوروش دارد.
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
سرودهاي زرتشتلینک دوستان
آرشیو
پیوندهای روزانه
آمار سایت